درمانگری روحی به چه معناست؟ درمانگران معنوی چه کسانی هستند؟

درمانگری روحی به چه معناست؟ درمانگران معنوی چه کسانی هستند؟

درمانگری روحی یا شفابخشی معنوی به چه معناست؟

انسان از یک بُعد فیزیکی و از یک بخش روحانی تشکیل شده است. برای هویت روحانی وجود انسان، در طول اعصار و در میان فرهنگ ها و ملل مختلف اسامی مختلفی در نظر گرفته شده. روح، معنویت، کالبد اثیری، هاله، چاکراها، پرانا، چی، انرژی ها، ارتعاشات و… همگی واژگانی بیانگر آن هستند که انسان در عالمی ورای جسم فانی نیز هستی را تجربه می کند. گفته می شود که بیش از ۸۰ درصد از مشکلاتی که ما در کالبد مادی و زندگی روزمره خود تجربه میکنیم ریشه هایی در کالبد روحانی ما دارند؛ بنابراین چنین مشکلاتی به درمان در بُعد روحانی نیز نیازمندند.

شاید این مطلب را هم دوست داشته باشید: “توانایی شفابخشی خود را ارزیابی کنید“

درمانگری روحانی (spiritual healing)، شفای معنوی، روح پزشکی و شفابخشی به معنای یافتن ریشه روحی مشکلات و بیماری ها و درمان آنها با تکنیک های مخصوص روحانی و به وسیله ی نیروهای نادیدنی هستند. از دیرباز درمانگری روحانی مورد توجه ویژه انسان ها بوده و امروزه علیرغم پیشرفت های بسیار چشمگیر در علم پزشکی، نه تنها از محبوبیت درمانگری روحانی ، انرژی درمانی و شیوه های طب سنتی کاسته نشده، بلکه بیش از پیش به گرایش مردم به شفادهی افزوده شده است. علت این امر این است که اگرچه پزشکی مدرن در بسیاری موارد کارآمد و در الویت برای درمان قرار دارد، اما همچنان مشکلات و بیماری هایی وجود دارند که پزشکی قادر به تشخیص درست و رفع آنها نیست.

گاهی پیش می آید که شخصی بیمار است و تجویز ها و دواهای پزشکی پیشروی مرض وی را کنترل می کنند یا علائم بیماری را می پوشانند، اما درمان خیر! در چنین شرایطی ریشه حقیقی مرضی که مزمن شده است در کالبد انرژیک فرد لانه کرده است و برای درمان آن به یک شفای روحانی نیاز دارد. گاهی نیز بیماری روحی نمود و بروز علنی در کالبد فیزیکی و جسم ما ندارد و تشخیص آن دشوار است؛ اما به نحوی می دانیم که یک مشکل غیرقابل توضیح وجود دارد و اصطلاحا احساس نمیکنیم که کوک باشیم. در این موارد است که درمانگری روحانی وارد عمل می شود.

تاریخچه درمانگری روحانی

از آغازین طلوعی که بشر زیستن را روی زمین آغاز کرد، بیماری، رنج و امراض از او جدایی ناپذیر بودند. این رنج ماهیت زندگی ست و سرگذشت انسان بر این کره خاکی به همین شکل خواهد بود. اما در کنار نیروهای پلید رنج و بیماری، نیروهای خیر الهی نیز هرگز انسان را به حال خود رها نکردند. نیروهای شفابخش الهی از ابتدا همراه بشر بوده اند. روزگاری بوده که انسان بسادگی قادر بود به این نیروها دسترسی داشته باشد. در آن روزگاران، بشر از قدرت های عمیق روحی برخوردار بوده و می توانسته نیروهای لطیف طبیعت را مُسخر خود کند.

امروزه ادبیات معنوی تحت تاثیر رازورزی مدرن دستخوش تغییر شده است اما ماهیت بسیاری از مفاهیم معنوی مدرن ریشه در همان مفاهیم کهن دارند. انرژی درمانی (energy healing)، اشاره به همان درمانگری روحی و شفادهی سنتی دارد و انرژی بیانگر همان نیروهای نامرئی ست که آورنده سلامتی یا امراض هستند. امروز ما این انرژی ها را به دو حالت منفی و مثبت می شناسیم که به ترتیب نمودی از نیروهای پلید و مضر برای روح انسان و نیروهای الهی و شفابخش آورنده سلامتی و رستگاری هستند. در تعاریف باستانی، این نیروها منابع و ریشه های متعددی داشتند و یکسان نبودند. اگرچه ارتباط انسان امروزی با عالم اثیری مانند سابق باورپذیر بنظر نمیرسد اما همچنان حقیقی ست.

مقاله مرتبط: “شفابخشی معنوی و خوددرمانی به کمک منابع نیروهای شفابخش طبیعی”

بنا بر باورهای معنوی، تمام عالم وجود سراسر پوشیده از نیروی حیاتی است که در مکاتب مختلف آن را پرانا، چی، کی، نا، رمق، انرژی جهانی، ماده اولیه و… می نامند. باور مشترک بسیاری از مکاتب کهن اینست که هنگامی که نیروی حیاتی در انسان کم می شود، یا به بیانی بهتر، هنگامی که گردش این نیروی حیاتی درون فرد از هماهنگی خود خارج می شود، فرد بی مار می شود. این مار، همان مار کوندالینی است که در چاکرای ریشه حلقه زده است و باعث گردش صحیح انرژی در چاکراها و سلامتی می شود. از گذشته تا امروز، درمانگری روحانی به این نیروی حیاتی و انرژی های شفابخش آن توجه دارد.

باید دقت داشت که تاریخچه علم پزشکی، طب سنتی و درمانگری روحی با یکدیگر تفاوت دارند. پزشکی از دیرباز به روش های عینی و آزمایشات عملی جهت درمان بیماری ها تکیه داشته است و به تجویز دارو، دوا و ضماد و آزمایشات فیزیکی بر روی جسم می پرداخته. بتدریج با پیشرفت علم پزشکی، طبابت سنتی که صرفا بر پایه درمان های طبیعی مبتنی بر مکاتب باستانی بودند، از آن جدا شد. درمانگری روحی که بر پایه نیروهای نادیدنی و انرژی های درونی عمل می کند، در گذشته و برای بسیاری از اقوام و ملل، با طب سنتی در یک رسته قرار داشتند اما بتدریج از آن جدا شد و به یک نوع درمان کاملا مجزا تبدیل شد.

درمانگر روحی

در طول تاریخ، بسیاری از ملل مختلف، آیین و مراسم خاص خود را برای درمانگری روحی داشته اند. در عمده این فرهنگ ها، معمولا فردی به عنوان درمانگر (Healer) شناخته می شد که از توانایی روحی و قدرت های درونی بالایی برخوردار بود. درمانگر بسادگی با عالم روح در ارتباط بود و می توانست در کالبد اثیری سیر کند بی آنکه روح و اقتدار درونی خویش را از دست بدهد. به همین شیوه قادر بود آنچه که باعث بروز ناراحتی و مرض در بیمارش شده را نیز ببیند و بشناسد و مناسب ترین راه برای راندن آن معضل را پیش گیرد.

مطلب مشابه با این بخش: “ویژگی های شفادهنده روحی و روش های شفابخشی به کمک درمانگران انرژی”

شفادهنده بودن نوعی استعداد ذاتی است و این با پزشک و دکتر شدن متفاوت است. یک پزشک ممکن است علیرغم بی بهره بودن از استعداد و موهبت درونی شفابخشی و با دلایل مختلف مانند موقعیت اجتماعی و ثروت، موفق به کسب مدرک طبابت شده باشد ولو اینکه از دیدن حتی یک جراحت سر باز از حال برود. اما یک درمانگر حقیقی، بطور بالقوه استعدادی ذاتی برای همدردی و شفابخشی به انسان ها داراست. او قادر است با دستان شفابخش و هاله ی وسیع و نورانی اش، انسان ها را از رنج و مصیبت برهاند و با دلسوزی و شفقت عمیق به آنها کمک کند. البته هر شفاگری نیاز به تمرین و تلاش مداوم برای گسترش روح و نیروهای درونی خویش دارد.

امروزه درمانگر روحی این امکان را دارد که از دانش گسترده ی باقی مانده از نیاکان ما بهره ببرد و از میان روش های مختلف درمانگری باستانی و مدرن، مناسب ترین شیوه را اتخاذ کند. از طرفی عده ای بر این باورند که شفاگری امروزه دشوارتر از گذشته است چراکه درمانگران در معرض انرژی های منفی بیشتری نسبت به پیش قرار گرفته اند و دستیابی به توانایی های روحی که گذشتگان از آن برخوردار بودند، دشوارتر از قبل شده است.

ویژگی های شفاگران روحی

همانطور که گفته شد، شفادهی در وهله اول استعداد و روحیه ای دلسوز و التیام بخش می خواهد. اگر چنین روحیه ای را در خود سراغ دارید، ممکن است بطور بالقوه یک درمانگر روحی باشید. اما اگر صبر و تحمل کافی برای روبرویی با بیماری ها و زخم های جسمی و روحی را ندارید بهتر است سراغ درمانگری نروید.

ویژگی بعدی که درمانگر را از انسان های دیگر متمایز می کند، توانایی روحی و قدرت های درونی اوست. این قدرت ها قابل اکتساب و تقویت هستند. بر درمانگر است که با مداومت در تمرینات روحی، به تقویت انرژی های ذاتی، قدرت های درونی، گسترش روح و بالا بردن ارتعاشات انرژیک خویش بپردازد. در فرهنگ یوگا گفته می شود که درمانگر روحی باید ناخالصی های روحی (راجاتاما) را پاک کرده و به خلوص معنوی (ساتوا) دست یابد.

در وهله بعد، یک درمانگر بایستی ابتدا درمانگر خود باشد. یعنی دائما خود را از انرژی های منفی پاکسازی کند چراکه این انرژی ها قدرت درمانگری را از او می گیرند و در فرآیند درمان اثر سوء خواهند داشت. پاکسازی نیروهای منفی (با روش های خاص خود) امری بسیار حیاتی است. مانند پزشکی که پیش از جراحی باید حتما خودش و ابزار و همچنین محیط را استریل و ضدعفونی کند. چنانچه شخصی تحت تاثیر نیروهای منفی به درمانگری روحی شخص دیگری بپردازد، این امکان وجود دارد که به دلیل کانال های گشوده شده، نیروهای شریر را مستقیما به فرد بیمار انتقال دهد و او را بیش از پیش مریض نماید.

شیوه های درمانگری روحی

همانطور که گفته شد از گذشتگان دور، فرهنگ های مختلف شیوه های درمانگری مختص خود را داشته اند. بسیاری از این دانش طی گذر زمان از دست رفته است و بخشی از آن نیز با تغییر و تحریف به آیندگان منتقل شده است. امروزه علم درمانگری باستانی به ندرت به شکل صحیح و کهن آن در دسترس است. از طرفی در چند قرن اخیر، عرفان مدرن و معنویت نوین، قادر به معرفی تکنیک ها و شیوه های کارآمد درمانگری روحی و شفادهی شده است.

امروزه شیوه های درمانگری شناخته شده باستانی و مدرن، مجموعه ای از روش های درمانگری روحی یا انرژی درمانی را تشکیل داده اند که همگی بر پایه جریان نیروهای نامرئی روحانی و انرژی های در حال گردش در کالبد اثیری ما هستند.

ممکن است این مطلب را نیز بپسندید: “۱۳ تکنیک شفابخشی باستانی و مدرن”

از روش های قدیمی درمانگری روحی که امروزه به کار گرفته می شوند می توان به ریکی و انواع روش های مختلف چاکرادرمانی، شفابخشی پرانیک، شیوه های درمانگری روحی شمنی، شیوه های شفابخشی جادویی (با ریشه های کبالایی و هرمسی)، انواع سیستم طب سنتی مانند آیورودا، طب سوزنی و… اشاره کرد. از روش های مدرن نیز می توان به انواع شیوه های روان درمانی، انواع انرژی درمانی مدرن مانند درمان های کوانتومی و شیوه های مختلف صوت درمانی به کمک ارتعاشات و فرکانس های معین صوتی اشاره کرد.

در بیشتر شیوه های درمانگری روحی و انرژی درمانی، فرد شفادهنده می تواند خود فرد بیمار و یا یک درمانگر روحی باتجربه باشد. همچنین در هر یک از شیوه های بالا، درمان ممکن است بوسیله ابزار بیرونی و یا صرفا با انتقال انرژی های درونی صورت گیرد. ابزار بیرونی می توانند از انواع منابع نیروهای شفابخش بیرونی مانند کریستال ها، گیاهان، بخورات، آب و سایر عناصر یا منابع مدرن مانند تکنولوژی های بخصوص در تهیه و طراحی فرکانس های معین صوتی باشند.

مراحل درمانگری روحی

بطور کلی تمامی شیوه های درمانگری روحی به عنوان درمان مکمل شناخته می شوند چراکه در صورت بروز بیماری بایستی ابتدا بیماری را در سطح جسمانی درمان نمود و توصیه های پزشکی مربوط به آن را انجام داد. در مرحله بعدی باید در سطح روانی به ریشه های روانشناسی و ذهنی بروز بیماری پرداخت. به عنوان مثال گاهی افسردگی بخاطر مشکلاتی مانند بیکاری، جدایی عاطفی و… باعث بروز ناخوشی و بیماری در فرد می شود که باید ابتدا به رفع ریشه های روانی آن معضل پرداخت. سپس می توان در سطح روحی به درمانگری روحی پرداخت. یعنی هنگامی که شیوه های قبلی کارآمدی لازم را نداشته و یا همزمان با آن درمان ها می توان به شفادهی روحی نیز پرداخت.

مقاله مرتبط: “راهنمای قدم به قدم و آسان برای ارسال انرژی شفابخش“

پس از آنکه به سطح درمانگری روحی رسیدیم، بایستی ابتدا ریشه های مشکل و بیماری را شناسایی کنیم. این کار تنها از طریق کسب مهارت های بالای روحی میسر خواهد بود. درمانگر روحی قادر است بوسیله قدرت درونی خویش، کالبد اثیری را اسکن کرده و عامل مشکل زا را پیدا کند. بسته به میزان بزرگی این عامل، شیوه ی درمان اتخاذ خواهد شد. ممکن است ابزار و منابع دیگری از انرژی های شفابخش نیز لازم باشند. اگر ریشه مشکل، منبع بزرگی از انرژی منفی باشد، حضور یک درمانگر روحی باتجربه و در سطح روحی بالا لازم خواهد بود. اگر ریشه مشکل قابل حل شدن با تکنیک های فردی باشد، خود فرد قادر است به درمانگری روحی خویش بپردازد.

سپس درمانگر روند درمان را شروع می کند. این به معنای بیرون راندن جریان ناهماهنگ و منفی از کالبد اثیری فرد بیمار و سپس انتقال نیروی شفای الهی به درون اوست. چنین تجربه ای می تواند حس تولد دوباره را به فرد القا کند. درست مانند تابش نوری بیکران در کسر کوتاهی از زمان. درمانگری روحی حقیقی، معجزه ایست که در صورت وقوع نه تنها بیماری را از فرد بیمار می زداید، که تجربه ای ماورایی و عمیق به او هدیه خواهد داد که می تواند موجب بیداری روح او و حتی تغییر مسیر زندگی اش باشد. این تجربه ای از نور الهی و عشق بیکران است. سفر به آن سوی مرزهای تاریک رنج و حضور در قلمرو پاک و نورانی سلامتی و هماهنگی مطلق.

پیشگیری بهتر از درمان

همانطور که تا اینجا گفته شد، درمانگری روحی تجربه ای منحصربفرد و درمانگر روحی فردی با قدرت های روحی بالاست. اگرچه باید یادآور شد درمان روحی و شفای معنوی ابعاد مختلفی دارند و حتی در سطح روزمره و عمومی هم می توانند جریان یابند. درمانگری روحی همیشه تجربه ای بسیار عظیم و با صرف انرژی بیکران نیست، بلکه می تواند صرفا شامل یک سبک زندگی معنوی و خوددرمانی با پرداختن به معنویات هم باشد.

توصیه ما این است که از همین حالا، پیش از آنکه به بیماری دچار شوید، خوددرمانی را آغاز نمایید. این به معنای پیش گرفتن یک سبک زندگی سالم هم از نظر جسمانی، هم از نظر روانی و هم در بُعد روحانی است. از رژیم غذایی سالم و ورزش شروع کنید، با کنترل ذهن، مطالعه، برنامه ریزی، مراقبه و تمرینات دیگر آنرا غنی سازید و در نهایت با اعمال نیکوی انسانی، تمرینات درونی مختلف، تقویت چاکراها، تکنیک های تنفسی جذب پرانا و… به گسترش روح و نیروی حیاتی خود بپردازید. اینگونه از بسیاری از بیماری ها در امان خواهید بود و در صورت بروز بیماری نیز، به بُنیه ای قوی و قدرت های درونی وسیع جهت درمانگری روحی خویش مجهز خواهید بود.

کلام آخر: زندگی در عصر تاریکی، گم کردن نور شفابخش الهی و مبارزان نور

حقیقت تلخ اینست که دنیای امروز دنیای تاریکی ها و فریب هاست. عصر حاضر عصر آکواریوس و کالی یوگاست. علیرغم پیشرفت علم و دانش تئوری بشر، بیماری های همه گیر در حال گسترش و امراض جدید هر روز در حال پیدایش هستند. متاسفانه پزشکی امروز به یک صنعت پولساز و بر علیه جان و سلامتی مردم بدل شده است. تعداد پزشکان و پرستاران شفیق و دلسوز مردم روز به روز در حال کاهش است. حتی تعداد سودجویانی که با عنوان درمانگران روحی فعالیت کاذب و دروغین می کنند نیز کم نیست.

مبارز نور کسی ست که در عصر تاریکی به دنبال نور است و برای نور زندگی می کند و می جنگد. درمانگری روحی در این برهه تاریخ از حیات بشر بر زمین، مانند بارقه ای از نور است که توسط مبارزان حقیقی نور به کار گرفته میشود. طبیبان و درمانگرانی که به هر شیوه ای با همدردی و مراقبت به علاج و التیام رنجش های انسان ها می پردازند از رزم آوران نور و جانشینان بر حق نیاکان شفابخش ما در زمین اند. به یاد داشته باشید تاریکی های هر شب با طلوع نور به پایان خواهند رسید.

با آرزوی شفا و سلامتی برای تمام هموطنان عزیزمان در این دوران دشوار.