انواع شفابخشی

ریشه بسیاری از بیماری های فیزیکی، روانی و احساسی به زخم مشترکی منتهی می شود: یک ناراحتی یا مشکل روحی (انرژیک). در این گونه مواقع است که به انواع شفابخشی نیاز پیدا میکنیم.

یک فلسفه اساسی که معمولا همراه با سنت های شفابخشی مطرح می شود این است که زمانی که ما از ذات الهی جدا افتاده ایم، از رفاه و آرامش درونی فاصله زیادی داریم. زیرا که ذات الهی، منبع تمام انرژی حیاتی ماست و هنگامیکه ارتباط ما با این منبع قطع می شود، بیماری های بسیاری در جسم و روان ما ظاهر می شوند. هدف از نمایان شدن این علایم ناخوشایند، کمک به آگاه شدن و برقرای ارتباط دوباره با این منبع انرژی حیاتی است. احیای دوباره چشمه درونی حیات همان لحظه ی به وقوع پیوستن شفابخشی روحی ست؛ این مسیری است که ما در طول آن دوباره با خود برتر یا ذات معنوی مان یکپارچه می شویم.

---

مقاله جامع درمانگری روحی به چه معناست؟ درمانگران معنوی چه کسانی هستند؟ را حتما بخوانید.

---

با این وجود باید توجه داشت که لزوما تمام راه حل هایی که برای شفابخشی روحی معرفی می شوند، روش های موثر و سالمی نیستند. در حقیقت، بهتر است هوشمندانه عمل کنیم و از بصیرت و آگاهی مان در انتخاب روش کمک بگیریم. در این مقاله تیم راستمرد با سال ها تجربه در زمینه معنوی و انواع شفابخشی سعی دارد شما را در انتخاب روش ها یاری کند و برخی نکات آموزنده را در این باره در اختیار شما عزیزان قرار دهد.

شفابخشی یا درمانگری چیست؟

شفابخشی یا درمانگری به عمل (یا تجربه) بازسازی، هماهنگ سازی و متعادل سازی روح گفته می شود. شفابخشی به عنوان یک ویژگی و توانایی روحی شناخته می شود که با منشاء حیاتی انسان مرتبط است. Shakti Gawain در این باره می نویسد: “شفابخشی همزمان با تلاش ما برای اتصال دوباره با ذات معنوی مان اتفاق می افتد؛ ذاتی هوشمند، قدرتمند، سرشار از عشق و خلاق”

شفابخشی و بیداری روحی

برای بسیاری از افراد، شفابخشی یکی از گام های مهم در مسیر بیداری روحی است. بوسیله یافتن و ترمیم زخم هایی که به کمک دیگر روش های درمانی شفا پیدا نکرده اند، دری به سوی سرچشمه انرژی حیاتی درونی گشوده می شود. به عبارت دیگر انواع شفابخشی می تواند به افراد امکان رشد در مسیری منحصر به فرد را  بدهد.

---

مقالات مرتبط:

راه های رسیدن به “بیداری روحی” چیست و نشانه های آن کدام است؟

۵ گام تا بیداری روحی

عامل بیداری درونی چیست و نشانه های آن کدامند؟

---

بسیاری از اشخاص حساس به انرژی و افرادی با سطح آگاهی بالا مانند روح های مسن، به سوی درمانگری و انواع شفابخشی گرایش پیدا می کنند. برخی از آنان درمانگران موفقی می شوند. همچنین برای بسیاری از دنبال کنندگان مسیر بیداری روحی، تمرینات شفابخشی بخش همیشگی فرایند بیداری معنوی شان می شود.

مقاله توانایی شفابخشی خود را ارزیابی کنید را حتما مطالعه کنید

انواع شفابخشی

راه های بسیاری برای درمانگری و شفابخشی وجود دارند. برای مثال برخی روش های جدید شفابخشی تنها روی متعادل سازی انرژی اثیری در بدن انسان تمرکز دارند. درمانگران شمن روی بازسازی روح و درمان تکه های گمشده روح تمرکز می کند. همچنین بسیاری از درمانگران جامع روی یکپارچگی روح، ذهن، قلب و بدن تمرکز می کنند. حتی روانشناسان و تراپیست ها هم گاهی از روش های درمانگری در حرفه خود بهره می برند؛ برای مثال روانشناسی فراشخصیتی ( transpersonal ) و روش هایی که به بررسی و درمان لایه های عمیق شخصیتی می پردازند از این دسته به شمار می روند.

دوره خودکاوی و روانشناسی عمقی یونگ راستمرد میتواند کمک زیادی در این زمینه به شما بکند.

بنابراین به طور خلاصه  انواع شفابخشی و پنج روش درمانگری در این مقاله مطرح شدند:

• شفابخشی فیزیکی یا شفای جسم
• شفابخشی احساسی یا شفای قلب
• شفابخشی روانی یا شفای ذهن
• شفابخشی روحی یا شفای روح
• شفابخشی عمومی یا شفای تمام موارد ذکر شده در بالا

اگر می خواهید بدانید شما به کدام نوع از درمان های بالا نیاز دارید به سوالات زیر فکر کرده و جواب هایتان را برای خودتان یادداشت کنید.

• در حال حاضر مهم ترین گره یا مشکل شما در زندگی چیست؟
• آیا بیشتر از یک موضوع فوق ضروری به ذهنتان رسید؟

با توجه به پاسخی که به سوال های بالا داده اید می توانید دریابید که کدامیک از انواع شفابخشی می تواند برایتان مفید باشد. برای مثال اگر از بیماری های مزمن جسمی رنج می برید که با روش های دیگر درمانی موفق به رفع آن نشده اید، یا اگر دچار افسردگی هستید، شفابخشی روانی و همچنین درمانگری جامع می تواند به شما در رفع مشکل کمک کند.

یا اگر شما از احساس غم و اندوه شدید بعد از خاتمه یک رابطه احساسی دچار رنجش شده اید، بهتر است شفابخشی احساسی را امتحان کنید. فایل سابلیمینال فراموشی رابطه عاطفی گذشته نیز میتواند کمک موثری برای شما باشد.

روش های معمول شفابخشی روحی شامل چاکرا درمانی ، درمان با کریستال ها، تمرینات تنفسی، ریکی، طب آیورودا، رایحه درمانی، مراقبه ، تکنیک های تصویرسازی، طبیعت درمانی و بسیاری روش های دیگر است.

---

مقاله مرتبط: روش های شفابخشی به کمک منابع نیروهای شفابخش

---

چگونه روح خود را شفا دهیم؟

اگر به شفابخشی روح خود گرایش دارید احتمالا احساس نیاز جدی به درمان روح خود پیدا کرده اید. بعضی افراد قادر به بیان این قبیل احساسات در خود هستند درحالیکه بسیاری در بیان این حقیقت از مثال هایی مانند حس ناکامل بودن استفاده می کنند. زمانی که شخص دریابد که مشکل چیست معمولا با جتستجو درباره منشاء آن به روح خواهد رسید. برخی در چنین وضعیت هایی ممکن است احساس داشتن یک روح گمشده یا روح زخمی را داشته باشند. اما این یک سوء تفاهم اساسی است! این واضح است که مشکلی وجود دارد اما به این معنی که روح زخمی یا گمشده باشد نیست. این ها نسبت هایی هستند که به فیزیک ماده می دهیم و از ماهیت روح فاصله دارند. مشکل عموما در قطع ارتباط روح با جسم و ارگان های حیاتی بدن است.

مسئله این است که چگونه روح را درمان کنیم. درمانگران روحی با تجربه و دیگر منابع شفابخشی، روش های مختلفی برای این منظور توصیه کرده اند. برخی از این روش ها عبارتند از:

• عشق به خود و توجه به خود
• تمرین کودک درون
• تمرین سایه
• بازپس گیری تگه های گمشده روح
• تمرین مراقبه
• ارتباط با روح حیوانات و راهنماهای روحی
• ارتباط با طبیعت

نیمه تاریک شفابخشی و درمانگری

قطعا دلیلی برای کمتر بیان شدن نیمه تاریک شفابخشی و درمانگری وجود دارد، در این بخش به توضیح این جنبه خواهیم پرداخت. قبل از هرچیز دلیل کمتر پرداخته شدن به این جنبه این است که بسیاری از افراد از وجود نیمه تاریک شفابخشی آگاهی ندارند. دومین دلیل این است که درحالت آگاه بودن به این جنبه، از روبرو شدن با آن می گریزند.

حقیقت این است که گاهی درمانگری و شفابخشی می تواند عملی مخرب برای درمانگر باشد. به طور کلی دو مسئله مخرب درباره شفابخشی مظرح است:

• مقاومت روحی: به این معنی است که گاهی درمانگر از شفابخشی به عنوان توجیهی برای رهایی از احساسی خاص، خاطره و یا تجربه ای که داشته استفاده می کند. این عمل نوعی مقاومت روحی است که منجر به رنجش شدید خواهد شد. این آسیب با نشانه هایی مانند اضطراب، افسردگی، خشم، ناراحتی یا تلخکامی بروز پیدا می کند. بر این اساس بهتر است درمانگر به احتمال بروز تمایلات مشابه به توجیه هایی از این قبیل آگاه باشد. تمایل به رهایی از عوامل آزاردهنده کاملا به جاست اما تلاش مستر برای شفا دادن درحالیکه درمانگر خود به تجدید قوا نیاز دارد، می تواند موجب مقاومت روح در برابر شفا یافتن شود. درمانگری و شفابخشی می بایست با رویارویی با مشکلات، آگاهی، کشف گره ها و وفق یابی همراه باشد و از فرار کردن از واقعیت پرهیز شود.
• معلمان معنوی تاریک: درمانگران یا مشارکت کنندگانی که به مقاومت روحی و کشمکشی درونی برای پیشرفت شخصی آگاه هستند؛ این آگاهی ممکن است در سطح خوداگاه یا ناخوداگاه باشد. این افراد همواره در تکاپوی رشد و پیشرفت هستند و از انچه که هستند احساس رضایت نمی کنند. این چرخه دستیابی و رشد چرخه ای ابدی است که این افراد در آن گیرافتاده اند و هیچگاه به نقطه رضایت بخش خود نمی رسند. همچنین جنبه های شوم طمع را نیز نمی توان نادیده گرفت، امیالی که در ظاهر شبیه به آگاهی معنوی هستند اما در باطن چیزی جز قدرت طلبی بی حد و مرز نیستند. یک معلم معنوی راستین همواره نیروی قدرت را به شما واگذار می کند درحالیکه معلمان تاریک نه تنها به وابستگی شما به خود می بالند بلکه به این وابستگی دامن زده و آنرا تشویق می کنند. آنها ادعای درمانگری می کنند و به شما می گویند “تنها” راه شفایابی راهی ست که آنان به شما می آموزند.

شفابخشی حقیقی روح

Akshay Dubey می گوید: “درمان کردن به این معنا نیست که آسیب کاملا از بین برود، بلکه بدین معنی است که اثری بر زندگی فرد نگذارد”

درمان حقیقی روح رویکرد هایی مثل تقویت توانایی رویارویی با حقیقت، آگاهی، اکتشاف و قدرت انطباق را به همراه دارد. درمانگری نباید موجب فرار از واقعیت ها و توجیه این عمل شود. برای مثال اگر زخمی در بدن شما وجود داشته باشد با بستن چشم خود بروی خونریزی راهی به درمان نمی برید بلکه با روبرو شدن با آن و آزمودن راه های درمانی و کاهش درد می توانید به مشکل خود خاتمه دهید. این مثال خوبی برای درمان و شفابخشی حقیقی روح است.

مطالعه مقالات زیر را در این ارتباط توصیه میکنیم:

 

 5 راه برای تقویت قدرت شفابخشی 

13 تکنیک شفابخشی باستانی و مدرن

---

برگرفته از :

https://www.spiritualresearchfoundation.org