چرا با وجود پیشرفت در علم و امکانات، هم چنان از انواع بیماریها رنج می کشیم؟

امروزه زندگی در شهرها، جمعیت روزافزون دنیا، مشکلات اجتماعی، اقتصادی و فشارهای روانی حاصل از آنها، هر روز ما را بیمارتر، بی حوصله تر و خشمگین تر از قبل می کنند. ما انسان ها از هم جدا نیستیم، حتی اگر در وضعیت بهتری نسبت به اطرافیان خود باشیم، کمبود انرژی و ناراحتی های آنان خواه ناخواه بروی ما تاثیر می گذارد. این واقعیتی ست که با کمی توجه، بوضوح آنرا احساس خواهیم کرد. انسان ها روز به روز کمتر از قبل می خندند، کمتر از زندگی خود شاد و راضی هستند و کمتر از سلامتی جسمی و روانی لازم برای ادامه زندگی خود برخوردارند. این نتیجه اشتباهات بسیاری ست که بشر تاکنون انجام داده و بهایی سنگین برای آنچه بدست آورده پرداخته است. بهایی که ظاهرا ارزش آنچه حاصل شده را نداشته است، زیرا که بنظر من و بسیاری دیگر، ساده ترین راه برای تشخیص اینکه آیا مسیر درستی را طی کرده ایم، چه به شکل فردی و چه اجتماعی، این است که بررسی کنیم تا چه حد شادتر، آرامتر و خشنودتر از گذشته هستیم!

اما این اتفاقی ست که رخ داده و تجربه ای برای تک تک ما بوده تا بهتر بتوانیم اصول و ارزشها و نیازهای یک زندگی سالم و رضایت بخش را درک کنیم و از این پس تغییراتی در خواسته ها و روش زندگی خود ایجاد کنیم تا زندگی بهتری را برای آینده خود و فرزندانمان رقم بزنیم. از جمله این تغییرات بایستی توجه و نگهداری هرچه بیشتر و بهتر از محیط زیست و طبیعت باقیمانده بروی زمین باشد. بر هیچ یک از ما پنهان نیست هنگامیکه پا به طبیعت می گذاریم، حالمان بهتر می شود. دوباره از انرژی های تازه و پاک شارژ می شویم و احساس بهتری نسبت به خود و زندگی می یابیم. این تاثیر انرژی های شفابخش (پرانا یا چی) موجود در طبیعت است و بیشتر از هرمکانی در طبیعت یافت می شود. هر چقدر وارد طبیعت بکرتر شویم، این انرژی دست نخورده تر و پاک تر خواهد بود و تاثیر آن بر سلامتی ما نیز بیشتر خواهد شد. پس برای بهره مندی از این انرژی های پاک، باید از خودمان شروع کنیم و در هر رتبه اجتماعی، شغل یا موقعیتی که هستیم، در حفظ و پاکیزگی آن تمامی تلاش خود را بکار بریم. تنها راه نجات ما این است که هریک درجای خود نسبت به این موضوع احساس مسئولیت کنیم و به زمین فرصت احیای دوباره دهیم تا خود نیز ازمزایای آن بهره مند شویم.

تغییر دیگری که باید در ما ایجاد شود، خندیدن بیشتر، توجه به آنچه هم اکنون دارا هستیم (نه آنچه نداریم!) و حفظ روحیه و امید در قلبمان است. با این کار نه تنها هر یک از ما احساس بهتری به زندگی خواهیم داشت، بلکه این حال را به اطرافیان خود نیز منتقل می کنیم. این موضوع نیز بر کسی پوشیده نیست که اگر در کنار افراد باروحیه و شاد زندگی کنیم، نسبت به زندگی با افراد افسرده و غمگین و همیشه ناراضی، سلامت خیلی بیشتری خواهیم داشت. گله گذاری و دیدن نیمه خالی لیوان و ازدست دادن امید و انگیزه، حالاتی ست که براحتی به سمت آنها کشیده می شویم. زندگی برای همگی ما سختی ها و مشکلات خاص خود را دارد و هیچ گاه خالی از موانع و چالش نیست. این طبیعت زندگی ست. ولی می توان با نگاه کردن از زاویه ای دیگر و تغییر نگرش خود به سوی مثبت نگری، در بسیاری زمان ها شرایط روحی و روانی بهتری برای خود و اطرافیانمان بوجود آوریم. هریک از ما باید از خودمان شروع کنیم تا این نوع نگرش به کل جامعه سرایت کند.

جوامعی در دنیا وجود دارند که با وجود مشکلات بیشتر و امکانات کمتر زندگی در کشور خود نسبت به ما، رضایت بیشتری از زندگی احساس می کنند. همه چیز به نوع نگاه ما و عینکی که به چشم زده ایم بستگی دارد. اگر بخواهیم همیشه ناراضی باشیم و بیشتر و بیشتر طلب کنیم، هیچ گاه روی رضایت را در زندگی نخواهیم دید! این یک واقعیت است که دهان طمع همیشه باز است و هرگز سیر نمی شود. اگر بخواهیم تنها به مشکلات و موانع، خاطرات تلخ و تجربیات ناخوشایندمان بچسبیم، زندگی آنقدر در اختیارمان می گذارد که هرگز از آنها رهایی نیابیم! و نیز اگر بخواهیم همیشه دیگران را برای آنها مقصر بدانیم، این دیگران هیچ گاه تمامی ندارند و زندگی ما بهتر از این نخواهد شد!

به یاد داشته باشیم که تغییر سخت است ولی اغلب، مشکلات و میزان ناراحتی های ما در زندگی به نقطه ای می رسد که مجبور می شویم یا تمام توان و اراده خود را جمع کنیم و قدم به قدم تغییرات را در زندگی و وجودمان بوجود آوریم، یا منتظر ناراحتی های بعدی و بیشتر بمانیم. 

 ** برای آگاهی از روش های حفاظت از انرژی های منفی، جذب انرژی های مثبت و خوددرمانی و شفای خویشتن می توانید به دوره مربوطه در آموزشگاه راستمرد از اینجا وارد شوید.