چطور نوشتن یادداشتهای روزانه را برای رشد روانی، عاطفی، و معنویتان شروع کنید؟
چطور نوشتن یادداشتهای روزانه را برای رشد روانی، عاطفی، و معنویتان شروع کنید؟
یادداشتهای روزانه یا ژورنالینگ، یکی از ساده ترین و در عین حال عمقی ترین ابزار برای ارتقای خود در هر سطحی(روانی-عاطفی-فیزیکی و معنوی)، میباشد.
آیا به رشد و یادگیری درباره خودتان علاقه دارید؟
عالیست! میل به یادگیری تمام آنچیزی است که برای ژورنالینگ به آن نیازمندید. البته اینکه راه درستی را برای نوشتن پیش بگیرید نیز مهم است. برای مثال بعضی از ژورنالیگ بعنوان وسیله ای برای توجیه خود استفاده میکنند. بنابراین دقت کنید که یادداشتهای روزانه را به منظور تحلیل خود بکار ببرید.
اگر میخواهید نوشتن را شروع کنید یا آنرا در گذشته امتحان کرده ولی نتوانستید که بصورت عادت درآورید، 11 نکته زیر به شما کمک خواهند کرد:
1. نگران اینکه در کجا بنویسید نباشید
فرقی نمیکند که در دفتری معمولی بنویسید و یا در رایانه ی شخصی تان آنرا تایپ کنید. میتوانید هر دو روش را امتحان کرده و آنچه را که حس بهتری به شما میدهد انتخاب کنید.
2. دفتر خاطرات شما باید شخصی باشد
تنها چشمان شما باید دفتر خاطراتتان را ببینند و نباید آنرا در صفحه فیسبوک، اینستاگرام و یا دیگر رسانه های اجتماعی به اشتراک بگذارید.حتی دوستان، همسر، و یا اعضای خانواده تان نیز نباید به آن دسترسی داشته باشند. چرا؟
چون هنگامیکه افکار و احساساتمان را با بقیه نیز به اشتراک بگذاریم، میل داریم که بخاطرمورد پذیرش بودن آنها، با سانسور و فیلتر شده بنویسیم. شما باید بتوانید آزادانه و بدون ترس از قضاوت و موشکافی بنویسید.
میتوانید از پسورد و یا قفل استفاده کنید. هر چه که از شخصی بودن افکارتان خیالتان راحت تر باشد، نوشتن بدون سرکوب احساسات برایتان ساده تر خواهد بود.
3. نگران غلط املائی یا گرامر و نگارش نباشید
ویرایش نوشته ها در واقع جریان افکارتان را مسدود میکند. چون بیشتر مشغول قوانین نوشتاری میشوید. پس کاملا رها باشد و هر چه هست بنویسید. حتی نگران اینکه فعل و فاعل کجا می آید هم نباشید. این حس خیلی بهتری به شما میدهد.
4. نویسنده خوب بودن را فراموش کنید
هدف از یادداشتهای روزانه، نوشتن یک شاهکار ادبی نیست، بلکه شناخت خود و ضبط افکار و احساساتی است که برای رشد خود بهره میگیرید.
پس هر چه به ذهنتان آمد بنویسید و نگران اینکه آیا شاعرانه و فصیح شده، نباشید.
5. زمان معینی را در روز در نظر بگیرید
برای اینکه ژورنالینگ را به یک عادت تبدیل کنید، لازم است که هر روز زمان خاصی را به آن اختصاص دهید. مثلاً ممکن است بعد از چای صبحانه یا بعد نهار و یا قبل از خوابیدن را ترجیح دهید. اما اگر هر زمانی دیگری( بجز وقت معین شده) در روز حس بیشتری به نوشتن داشتید، فقط بنویسید. در اینجا هیچ قانون سفت و سختی وجود ندارد.
6.عمیق ترین افکار و احساساتتان را بنویسید
ژورنالینگ یک فعالیت حسی است و لازمه ی آن اینست که هر احساسی داری را بیرون بریزی و بر کاغذ آوری. پس نگران حفر کردن عمیق ذهن و قلبتان نباشید.
7.هیچ نیازی به محدودیت زمانی نیست
بهتر است که از محدود کردن زمان بپرهیزید.(مثلاً فقط ده دقیقه در روز). بگذارید که فقط نوشتنتان در جریان و رها باشد.
8. اگر در نوشتن دچار کشمکش شدید از خود این سوالات را بپرسید
گاهی وقتها ما حس نوشتن نداریم و یا افکارمان بطور طبیعی بیرون نمیریزند. اگر همچین حسی داشتید میتوانید این سوالات کاربردی را از خود بپرسید:
- امروز چه حسی دارم؟
- با چه مسئله ای روبرو شدم؟
- با مشکل خود چکار میتوانم بکنم؟
- در این شرایط دشواری که هستم، چه درس معنوی برایم نهفته است؟
- چه افکاری یاعث احساسات الان من شده است؟
- چرا دائم این افکار را دارم؟
- پیام خوابی که دیشب دیدم چیست؟
- حس میکنم که به چه چیز برای تغییر و پیشرفت خود نیازمندم؟
- آیا دارم دچار خود ترحمی میشوم؟
- آیا کل قضیه را میبینم؟
- آیا با خود و دیگران روراستم؟
- چطور میتوانم هوشیارتر باشم؟
- چه عقاید اشتباهی دارم؟
- چه برنامه ای برای دستیابی به اهدافم دارم؟
9. نگران کاوش تجربیات ناراحت کننده نباشید
هدف از نوشتن رشد است. پس نگران کشف آن تجربیات آزاردهنده نباشید. تنها بخاطر داشته باشید تا خود ترحمی نکنید.
خوب است تااحساساتتان را بلند و واضح بر کاغذ بیاورید. این یک شکل فوق العاده از روانپاکسازی است. ولی زمانیکه شروع به نشخوار ذهنی و آزار خود بخاطر آن وقایع گذشته میکنید، وقتش رسیده تا به قسمت نیمکره چپ مغزتان رفته و به این فکر کنید که چطور میتوانید بر این درد درونی غلبه کنید.
10. بر چیزی که نوشتید تامل کنید
بعد از اتمام نوشتن، میتوانید نوشته تان را از اول (بدون توجه به نکات ویرایشی) بخوانید. و اگر احساس یا فکری برایتان مهم تر بنظر می آید آنرا هایلایت کنید.همچنین میتوانید درآخر خلاصه ای از آنچه درباره خود یافته اید بنویسید. مثلا با این عنوان: تحلیلاتی مهم ، تا بتوانید درآینده دسترسی راحت تری داشته باشید.
تامل و اندیشه تو چیزی است که به دانش و درک و تغییر درونی ات کمک میکند.
11. بنویس چون از آن لذت میبری
برای رفع تکلیف و یا از روی اجبار ننویسید. نباید نوشتن را تبدیل به یکی از وظایف کرد و یا جزو لیست کارهایی که باید از سر انجام وظیفه انجام شود قرار داد.
امیدوارم که این 11 نکته شما را درنوشتن یادداشتهای روزانه تان کمک کند. حتی اختصاص دادن تنها چند دقیقه در روز به ضبط افکار و احساساتتان بسیار مفید است. چون باعث میشود تا ذهن خود را بخوانید و برای تمام درهم ریختگی های روانی و تلاطم های عاطفی درونتان، معنا و مفهومی پیدا کنید.
قوی ترین روش های خودشناسی و خودسازی را با دوره یونگ بیاموزید. کافیست روی عکس زیر کلیک کنید:
خلاصه ای از نوشته ی: ALETHIA LUNA, Spritual writer
view-source:https://lonerwolf.com/journalling
عالی و جالب
با سلام و سپاس فراوان از تیم راستمرد 💐💐💐
من به نوشتن خاطره عادت دارم ،اما قبلا نگران بودم از اینکه کسی خاطرات منو بخونه 😊برای اینکه نوشتن برای من مفید بود چون شخصا درونگرا هستم و از طرفی دوست نداشتم مطالبی که راجع به خودم و احساساتم مینویسم سانسور داشته باشه از ترس اینکه کسی اونارو بخونه، از حدود ۱۶ سالگیم یه خط برای خودم اختراع کردم که حروف الفبای اون رو خودم طراحی کرده بودم 😉فقط خودم میتونم بخونم و بنویسمش، با فراغ بال خاطرات ,احساسات و هرچه که در ذهنم هست رو نوشتم..نمیدونم کار درستیه یانه اما از اینکه نیاز به هیچ قفل و پسوردی نداره حس آرامش دارم.
قسم به قلم