قضاوت نابجا سم روابط است. فتح قلب ها به راستی با دست کشیدن از قضاوت کردن دیگران امکان پذیر است.

اگر می خواهیم با خودمان و دیگران در صلح باشیم، باید عادت بد قضاوت کردن دیگران را از خودمان دور کنیم. اینگونه می توانیم دیگران را آنگونه که هستند و بدون قضاوت ببینیم. البته که کارمای این نگرش مثبت به خودمان بازمی گردد و ما نیز همانطور که هستیم پذیرفته می شویم.

 در ادامه، شما را با 3 نکته ی مهم در مورد مقوله “فتح قلب” آشنا خواهم کرد. این موارد به شما کمک می کنند تا روحیه ی قضاوت کننده خودتان را کنار بگذارید و بدین طریق قلب دیگران را فتح کنید. این کار به داشتن نگرشی مهربانانه تر نسبت به مردم و برقراری صلح و آرامش با آن ها کمک می کند.

1_ سعی کنید انسان ها را درک کنید!

دلیل اصلی قضاوت دیگران این است که ما واقعا آنها را درک نمی کنیم. چون نمی توانیم آن ها را درک کنیم سریعا به گمانه زنی مشغول می شویم.

برای مثال، اگر فردی به شیوه ای آزاردهنده رفتار و عمل می کند، ما لقب بد و شریر را به او می دهیم. حقیقت این است که هیچ شخص زنده ای وجود ندارد که مطلقا خوب یا بد باشد. با نسبت دادن چنین عناوینی به این اشخاص، دیواری را بین خودمان و آن ها ایجاد می کنیم. در نتیجه این مانع به ما اجازه نمی دهد تا به شناخت واقعی شخص مورد نظر بپردازیم. فردی که در واقعیت دارای رفتاری آزاردهنده است کسی جز یک انسان با گذشته ای سخت نیست. او تنها فردی است که از سختی ها رنج می برده و تجربیات بدی داشته است و چه کسی است که شخصا چنین زندگی را بخواهد؟

با قرار دادن خودتان به جای مردم و شنیدن داستان هایشان، یعنی گذشته و شرایط حال حاضر زندگی شان، شروع به ایجاد یک نگرش غیر انتقادی نسبت به آنها خواهید کرد. این نگرش به شما کمک می کند تا به آن ها از جنبه ی دیگری نگاه کنید. شما آن ها را به وضوح مشاهده می کنید. همانگونه که هستند و بدون هیچ تعصبی که به تحریف خود واقعی آن ها بپردازد.

2_ آدم ها را با معایب شان قبول کنید!

این یک واقعیت است که هر انسانی دارای نقص و اشتباهاتی در زندگی اش است. هیچ کس نمی تواند کامل باشد و بنابراین ما هم نباید از دیگران چنین انتظاری داشته باشیم.

بسیاری از ما به خاطر اینکه دیگران آنگونه که دوست داریم نیستند و یا اینکه شباهتی با تصور آرمانی ما ندارند قضاوت می کنیم. واقعیت این است که هر فردی بر روی کره زمین یک انسان منحصر به فرد است. ما باید مردم را همانگونه که هستند بپذیریم و نباید ایده هایمان را از اینکه چطور و چگونه باشند به آن ها تحمیل کنیم.

ما باید یکدیگر را با تمام وجود در آغوش بگیریم. تنها با انجام این کار است که هم دردی واقعی می تواند درونمان ایجاد شود. البته این بدان معنا نیست که نباید ایده ها و رفتار مردم را نقد کنیم. یا اینکه برای بهتر کردن کیفیت زندگی شان، به آن ها نصیحتی نکنیم. ما باید درک کنیم که هر کس با مشکلات و چالش هایی در زندگی اش مواجه می شود. قضاوت دیگران برای یک زندگی کاملا خوب چیزی جز نپختگی و بی مهری نیست.

مقاله مرتبط: چگونه می توانیم دیگران را کمتر قضاوت کنیم؟

 3_ بدون قید و شرط آدم ها را دوست داشته باشید.

با قضاوت در مورد دیگران و ابراز ناملایمات بر آن ها چه چیزی عایدمان می شود؟ هیچ چیز. قضاوت و انتقاد اطرافیان به هیچ وجه کمکی به ما نمی کند. این کار تنها به ما کمک می کند تا دیوارهایی که اطراف خودمان کشیده ایم را بلندتر کرده و مانع از ایجاد ارتباط و هم چنین روابط سالم با بقیه شویم.

صحبت ما در مورد زمانی است که دیوارها را خرد می کنیم و توهم جدایی را از بین می بریم. صحبت ما در مورد زمانی است که با عشق بی قید و شرط یکدیگر را در آغوش می گیریم. با قضاوت دیگران از آن ها جدا می شویم و تنها عشق است که می تواند ما را دوباره متحد کند.

عشق حقیقی، جادویی است برای ایجاد جهانی زیباتر. این میسر نمی شود مگر هنگامی که حقیقتا درک کنیم نباید انسان ها را قضاوت کنیم. چراکه ما جای آنها نبوده ایم و نمی دانیم از چه مسیری آمده اند.

منبع: https://theunboundedspirit.com/nonjudgemental/