ژنتیک شخصیت

ژنتیک شخصیت _ آیا شخصیت به طور ژنتیکی کد گذاری شده است؟

شاید تحقیقات ژنتیکی پرطرفدار چند صد سال گذشته ثابت می کند که ما بیشتر شبیه والدین خودمان هستیم تا این که شبیه به چیزی که باور می کنیم باشیم. ظهور زمینه ی ژنتیک شخصیت و رفتاری، بینش های جالبی را در زمینه ی ژنتیک شخصیت ما برملا کرده است. معلوم می شود شخصیت به طور عمده به صورت ژنتیکی از والدین شما به ارث رسیده است. اما خبر خوبی هم وجود دارد. اگر شما ژنتیک خودتان را دوست نداشته باشید ممکن است بتوانید مورد دیگری را کسب کنید که بیشتر مناسبتان باشد!!

ژنتیک شخصیت

انقلاب اپی ژنتیک: آیا ژنتیک شخصیت مورد تایید است؟

برای این که واقعا بفهمید این موضوع چگونه است، نیاز دارید تا در مورد اپی ژنتیک بدانید. از زمان کشف دی ان ای توسط فردریک میشر روانشناس سوئیسی، در سال ۱۸۶۹، به شدت باور بر این بود که جامعه ی علمی استاتیک است؛ یعنی اثر ژنتیکی از لحظه تولد لزوما در تمامی عمر بدون تغییر می ماند و این بدین معناست که طرحی و کپی از شما در حال ایجاد شدن است. مگر این که دی ان ای شما در اثر ارتباط با مواد شیمیایی یا رادیواکتیو دچار تغییر شود.

با این حال تحقیق درباره ی ژنوم انسان ادامه دارد. اکتشافات جدید شروع به ظهور کردند، مواردی وجود دارند که جامعه ی علمی به چالش کشید. این که ما چگونه بزرگ شده و از سلول های کوچک در زمان اولیه جنینی رشد می کنیم.

به طور خاص این تحقیق توسط دکتر آهارون رازین انجام شد که نشان داد چگونه عوامل خارجی می توانند بر روی دی ان ای ما در طولانی مدت پس از تولد و در واقع در کل طول عمر ما تاثیر بگذارند.

این اکتشاف نشان داد که بدن در پاسخ به تعدادی از فاکتورهای بیوشیمیایی می تواند گروه های اتیل و آستیل را به دی ان ای متصل کند که در نتیجه ی آن ساختار فیزیکی و عملکرد بدن تغییر می کند. گروه متیل مارپیچ دی ان ای را سفت می کند و گروه آستیل آن را باز می کند. ترکیب آن ها تاثیرات بسیار واقعی ایجاد می کند، تحقیقات کشف شده اساسا دائمی هستند تا زمانی که فاکتورهای بیوشیمیایی بیشتری بر روی دی ان ای تاثیر بگزارند و آن را بیشتر تغییر دهند که لزوما در هر زمانی می تواند رخ بدهد.


آزمایش موش های صحرایی

سال های زیادی باور بر این بود که این فاکتورهای بیوشیمیایی عمدتا فیزیکی و به طور کلی خارج از کنترل آگاهی ما است. با این حال بعدها محققین در بررسی موش های صحرایی متوجه شدند که شرح دی ان ای دور است، بسیار دورتر از چیزی که قبلا فرض می شد. در واقع این رفتار دی ان ای یعنی انعطاف پذیری، به ویژه شخصیت به تنهایی می تواند آن را تغییر دهد. پس از آن این سوال مطرح می شود که منشا دی ان ای چیست؟

در آزمایشی پیچیده که انجام شد دو گروه موش صحرایی شرکت داشتند. گروهی که توسط مادرانشان مراقبت و پرورش یلافته بودند و گروهی که در استرس و تنش و بی توجهی مادرانشان بزرگ شدند. محققین باور داشتند که در گروهی که در بی توجهی مادر بزرگ شده بودند دی ان ای در ناحیه هیپوکامپ مغز (که پاسخ استرس را نظم می دهد) متیله شده است. متیلاسون زنجیره دی ان ای را محکم و سفت کرده و خواندن و تکرار در سلول را تشدید می کند. و در نتیجه موش هایی که با بی توجهی مادرانشان بزرگ شده بودند مغزشان عصب های آن ها را ویران نمود. با توجه به سفتی دی ان ای آن ها، قادر به شکل دادن گیرنده های گلوکورتیکوییدی در هایکوکامپ مغز که استرس را می کاهد نبودند.

در گروهی از موش ها که توسط مادرانشان مراقبت و بزرگ شده بودند تقریبا هیچگونه متیلاسیونی در دی ان ای هایکوکامپ مغز وجود نداشت و به همین منوال گیرنده های گیلیکوکورتوکویید شکل گرفته بود. انتظار می رود این موش ها بسیار آرام و بسیار اجتماعی باشند.


مطالعات بیشتری توسط اریک نستلر عصب شناس دانشکده ی پزشکی اکهان در نیویورک در رابطه با موش های صحرایی انجام شده که نشان داد حتی تجربیات خوب پس از تولد تا بزرگسالی می تواند بر روی ژن ها تاثییر بگذارد:

شخصیت در بخش بزرگی ارثیست و می تواند در سطح ژنتیک مشاهده و در نسل های متوالی تکرار گردد.


ژنتیک شخصیت

ژنتیک شخصیت : اتصال بدن و ذهن

ممکن است برخی از افراد بگویند این جهش بزرگی برای به اشتراک گذاشتن این نوع شخصیت ارثی ژنتیکی در انسان است، اما تحقیقات بیشتری توسط محققینی نظیر بوریس لیپتون و سایرین مشخص کرد که این تاثیر تنها مختص موش های صحرایی نیست، در حقیقت این در انسان ها هم به روشی پیچیده تر روی می دهد؛ با توجه به مغز قدرتمند و پیچده ای که انسان ها دارند. لیپتون مشخص نموده است که در انسان فاکتورهای اپی ژنتیک عمدتا به واسطه ی اعتقادات ما در مورد خودمان و دنیای پیرامون مان مشخص و تحت تاثیر قرار می گیرند. تحقیقات روانشناختی در زمینه ی رشد مغز در کودکی نشان می دهد که در شش سالگی تقریبا تمامی باورهایی که ما در طول زندگی بزرگسالی خواهیم داشت از قبل شکل گرفته است، اکثریت قریب به اتفاق ما از والدین خود یاد می گیریم.


ما محدود به تجاربمان نیستیم

با این حال تحقیقات نستلر در مورد ویژگی های شخصیتی به ارث رسیده ی ژنتیکی در بحث ژنتیک شخصیت متوقف نشد. در مطالعه ی دیگری وی متوجه شد که فرزندان پدران مضطرب همیشه ناهنجاری های رفتاری از خود بروز نمی دهند، این بیانگر آن است که ما محدود به چیزهایی که در مواجه با آن ها بوده ایم نیستیم. هر روانشناسی معتقد است که می تواند قطعا باورها را تغییر دهد. تحقیقات در رابطه با پیچیدگی تعاملات بین بدن و مغز ادامه دارد. در مطالعه ی اخیر که در مجله ی مشهور پلاس وان منتشر شد حاکی از آن است که مزایای مرتبط با تمرینات منظم یوگا، مراقبه، و سایر تکنیک های آرام سازی بر روی دی ان ای تاثیر می گذارند.


آزمایش تایید ژنتیک شخصیت

محققین موسسه ی پزشکی قلب و مغز بنسون هنری ماساچوست مطالعه ای را بر روی افرادی که انواع تکنیک های آرام سازی را گرفتند انجام دادند. با نگاهی به ۲۲۰۰۰ زنجیره ی متفاوت ژنوم، محققان قادر به شناسایی و اندازه گیری هر تغییری که در حین تمرین و بعد از آن رخ داد بودند.

تمامی شرکت کنندگان در مطالعه تغییرات چشمگیری را در ژن هایی که محققان مسئول آرام سازی، پیری، متابولیسم و حتی پاسخ انسولین می دانستند نشان دادند. این تغییرات حاکی از کاهش پاسخ استرس و فعالیت آغاز شده در ژن های نگهداری تلومر، بدین معنا که تمرینات مختلف آرام سازی، مراقبه، یوگا، بی ذهنی، مانترا و غیره در حقیقت می توانند در بدن تغییراتی را ایجاد نمایند که منجر به بازسازی دی ان ای شوند.


سخن آخر

در جمع بندی مبحث ژنتیک شخصیت میتوان گفت در حالی که شخصیت های ما به صورت ژنتیکی ارث می رسد و ما قطعا در هنگام تولد با یک سری کارت های ژنتیکی مشخص سر و کار داریم، به مانند بازی جیم رومی می توانیم اگر بخواهیم در مقابل چیزی بهتر معامله کنیم. اگر چه هنوز به طور قطع و واضح مشخص نشده که ما چه اندازه می توانیم دی ان ای خود را از طریق فاکتورهای رفتاری و بیوشیمیایی کنترل کنیم، پر واضح است که حتی چیزهایی به سادگی یک فکر یا یک باور می تواند تاثیر گذار باشد و از طریق شخصیت و کد ژنتیکی انعکاس پیدا کند.


منبع:

Is Your Personality Genetically Encoded? New Research Sheds Light on the Nature vs. Nurture Debate

نوشته‌های مشابه

11 دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید