خود واقعی یا فیک؟ چطور در جامعه ای که فیک بودن را میپرستد، خود واقعی مان باشیم؟

آیا میدانید خود واقعی چیست و به چه میگویند؟! این مقاله برای شما شفاف سازی میکند.

فیک بودن. چیزی که همه ی ما میدونیم چی هست و چه شکلیه.

فیک بودن، همون لبخندهای مصنوعیه. همون خنده های جلب توجه کننده و لهجه های عجیب غریب. همون ژست گرفتن ها و ادای مدلهای بدکاره را در اینستا و فضای مجازی در آوردن. همون لب و لوچه جمع کردن در عکس ها و ژست سورپرایز شدن گرفتنه.

فیک بودن یعنی اینکه یه تصویری از خودت و زندگیت به دیگران نشون بدی که کاملاً واقعیت نداره و فقط برای کسب تایید از دیگران و یا برانگیختن حس حسادت در بقیه باشه. میدونم که خودتون میتونید میلیونها مثال دیگه از این شخصیت های فیک بزنید.  

و نکته اینجاست که: هیچ کدوم از ما ها از این دسته کاملاً مستثنی نیستیم. همه ی ما بنحوی داریم نقشی رو بازی میکنیم که متعلق به ما نیست. حالا یا از ترس، یا از کمبود شناخت از خود و یا بخاطر میل به پذیرفته شدن. گاهی اوقات نقاب زدن تنها راه ما میشه.

در واقع، بعضی شرایط در زندگی مثل کار کردن با یک رئیس غیرقابل تحمل، باعث میشه که ما یک نقاب شخصیتی خاصی رو به چهره بزنیم. و خوب تا زمانیکه خودمون از کاری که داریم میکنیم آگاه باشیم؛ اشکالی هم نداره.

زمانی این کار خطرناک میشه که ما انقدر برای مدت طولانی یه نقاب رو به چهره زده باشیم که شخصیت واقعی و زیر نقابمون رو فراموش کنیم. فراموش کنیم کی هستیم. این سناریو که بیشتر شبیه فیلمهای وحشتناکه، اغلب اوقات اتفاق می افته. خود فراموشی، زندگی رو بسیار بی معنی میکنه. مطمئنم که همچین چیزی برای شما هم یه زمانی اتفاق افتاده و حسش کردید.

اگه از اینکه خودتون نباشید و از شخصیت فیکتون حالتون بهم میخوره، اگه  از اینکه دیگران براتون مشخص کنن که باید کی باشید؛ خسته شدید، پس زمان اون رسیده که خود واقعیتون رو پیدا کنید.

خود واقعی چیست؟

خود واقعی یا خود حقیقی و یا خود اصلی، همون راست ترین و بی غل و غش ترین جنبه از شماست.

بعبارت دیگه خود واقعی شما، اصیل ترین ورژن از شما، بدون هر گونه نقاب، تظاهر و خودنمایی هاتونه.

خود واقعی شما همون وقتیه که از همیشه بیشتر پذیرا، بی خیال و بی آلایش هستید.

به زمانهایی فکر کنید که با افرادی بودید که صد در صد باهاشون احساس راحت بودید. یا زمانهایی که کاملاً تنها بودید. این شرایط اغلب خود واقعی شما رو آشکار میکنن.

خود اصیل چیست؟

خیلی افراد وقتی بهشون گفته میشه که خود واقعی ات باش، گیج میشن.

تا بحال شده حس کنید که باید در مورد خود اصیلتون تحقیق کنید و یا چیزی بجز اونی که الان هستید؛ بشید؟

برای خود واقعی بودن لازم نیست تمام احساسات و عقیده هات رو صد در صد و بدون فیلتر فریاد بزنی، یا مثلاً نسبت به هر کاری هم که میکنی کاملاً حق به جانب باشی و یا اینکه باید دنبال یه فرمول شخصیتی خاصی بری.

همچنین اصالت به این معنی هم نیست که هر کسی رو که بنظرتون فیک، متظاهر و یا ریاکار بود رو در هم بکوبید. این یه رفتار بچه گانست.

خوب پس اصالت و خود واقعی بودن یعنی چه؟

خود واقعی بودن و اصالت داشتن به معنی اینکه چیزخاصی بشید نیست. بلکه به معنی این هستش که اون چیزی که در همین لحظه هستی رو در آغوش بکشی. هیچ نیازی به اینکه بخوای یه خود واقعی ایده آل رو دنبال کنی نیست. اصلاً لازم نیست تلاش کنی تا واقعی تر و اصیل تر بشی.

خود واقعی بودن یعنی اینکه دقیقاً همونی که هستی باشی. خود واقعی بودن یعنی این حقیقت رو درک کنی و بپذیری که عیب داشتن، هیچ اشکالی نداره.

خود واقعی بودن یعنی در آغوش کشیدن تمام زشتی ها، عجیب غریب بودن ها و عیب و نقص هایی که در ذات تو هستش.

خود واقعی بودن یعنی بر نقاط قوت خودت بیشتر کار کنی و ضعف هات رو هم بپذیری. یعنی سعی نکنی که بخوای یکی دیگه باشی.

البته اینکه بخواید صد در صد خود واقعیتون باشید غیر ممکنه.

واقعاً فکر میکنید اگه با پیژامه و موهای ژولیدتون برید سر کار، رئیستون ازشما قدردانی میکنه؟

یا مثلاً اگه بهش بگید صداش شبیه کلاغ در حال مرگه و تحمل دیدنشو ندارید، بهتون ارتقای شغلی میده؟

خوب معلومه که نه. ما باید یه حد و مرزی مشخص کنیم.

زندگی رقص دوگانه ای است از روشنی و تاریکی، خوشی و ناخوشی، کار و بازی، فکر و احساس، حقیقت و دروغ. ما در برخی موقعیت ها ناچار به پوشیدن نقاب هستیم. اما این به معنی نیست که خودمون رو در اون نقاب گم کنیم. میتونیم همچنان با خود واقعی مون در ارتباط باشیم.

چطور خود واقعی تان باشید

بازم تکرار میکنم: درآغوش کشیدن خودتون به معنای چیزی شدن نیست. بلکه به این معنیه که در همین لحظه اکنون به خودتون نگاه کنید و تمام زشتی و زیبایی هاتون رو با هم بپذیرید. بدون یه پذیرش واقعی از هز چه هستید، شما نمیتونید هیچ تجربه ای از اصالت داشته باشید. زشتی و زیبایی هر دو، دست در دست هم هستند.

سوال: آیا ممکنه حتی وقتی نقش بازی میکنی هم با خود واقعیت در ارتباط باشی؟

.بله ممکنه

اما فقط در صورتی ممکنه که از نقشی که بازی میکنید آگاه باشید.

برای مثال: شما بخاطر شغلتون باید که با خیلی از افراد سر و کار داشته باشید. میتونید خودآگاهانه یک نقاب دوستانه و برون گرایانه بزنید و در عین حال با احساسات، ارزشها و نیازهاتون هم در ارتباط باشید.

فقط زمانی از خود واقعیتون دور میشید که ارتباطتون رو با ارزشها، احساسات و نیازهای واقعیتون از دست بدید واجازه بدید دیگران این چیزها رو براتون دیکته کنن.

اینجا صفر یا صد نداریم. شما نمیتونید وقتی با دیگرانید، صد در صد خود اصیلتون باشید. اونهایی که به شما میگن که همیشه باید یجور رفتار کنید و مثلاً همیشه اصیل باشید، احتمالاً درکی از ذات زندگی ندارند.

خوشبختانه شما میتونید بدون توجه به شرایط بیرونی هم، با خود حقیقی درونیتون در ارتباط باشید. برخی کارهایی که میتونید در این راه انجام بدید رو در زیر عنوان کردیم:

کی هستید؟ چی دوست دارید؟ چی دوست ندارید؟ ارزش هاتون چیه؟ چه حس هایی دارید و کدوم حس های شما براتون طبیعی تره؟

• بهبود خودآگاهی
• خودتون رو هر چه هستید بپذیرید- شامل تمام بخش های زشت، غیرمعمول، شرم آور و…
• بدون آگاهی از کاری که دارید انجام میدید، از کسی تقلید نکنید.
• اجازه بدید که احساسات و عواطفتون بالا بیان و بروز کنن و آسیب پذیری خودتون رو در آغوش بکشید– این به شما کمک میکنه که با خودتون راحت تر باشید
• شما گاهی مجبورید که غیرواقعی باشید- این مورد را درک کنید و بدونید که بسیار نرمال هستش. اما همیشه از این غیر واقعی بودن خود، آگاه باشید.
• برای تایید و کسب اعتبار و یا ارزش دادن به خود، به کسی وابسته نباشید- خوب میدونم گفتنش راحته. ولی این نکته رو همیشه در نظر داشته باشید که شما هرگز نمیتونید برای همه به اندازه کافی خوب باشیدو پس انرژیتون رو صرف اینکه بقیه شما رو بپذیرند؛ نکنید.
• هر چند خود واقعی بودن همیشه ممکن نیست(مثلاً نسبت به رئیس)، ولی شما میتونید گاهی از شرایطی که باعث میشن شما یکی دیگه باشید، دور بمونید. فرق زیادی بین این که شما خودآگاهانه بخاطر مثلاً درآمد خودتون نقابی بزنید، با اینکه نقاب رو از سر عادت و یا عرف به چهره بزنید وجود داره.
• از دست دوستی های فیک و دروغین خلاص شوید- از اون دوستی هایی که نمیگذارند شما خود واقعی تون رو بیان کنید. این نوع دوستی ها ارزشی ندارن.
• ژورنال یا دفتر یادداشت روزانه ای تهیه کنید که بتونید افکار، احساسات، رویاها و ارزش های خودتون رو درک کنید و خوداگاه تر بشید.
• منظور خودتون رو بیان کنید-هر چه میتونید و تا اونجاکه ممکنه و گستاخی محسوب نمیشه، رک و راست باشید.
• خودتون رو بپذیرید- وقتی ترسیدید، تنها شدید، احساس زشتی میکنید و یا خجالت زده شدید، اینها رو به خودتون اعتراف کنید و این به شما کمک میکنه که در مواجه با افراد دیگه نیز، احساسات واقعی خودتون رو بروز بدید.

حقیقت اینه که اکثر مردم وقتی یک نفر فیک، مصنوعی، پر ادا و اطوار، متظاهر، ریاکار و خودنماست؛ این فیک بودن رو حس میکنند.

با خود واقعی شدن، شما میتونید برای بقیه نیز الهام بخش باشید تا خود واقعیشون باشن. همچنین باعث میشید که افراد با شما احساس راحتی بیشتری کنند. که البته اول از همه این خود شما هستید که احساس آزادی و راحت بودن خواهید کرد.

همچنین میتونید رابطه های عمیق تری با افراد برقرار کنید و روابط بسیار حقیقی تری رو تجربه کنید.

امیدوارم این مقاله بهتون کمک کرده باشه. به یاد داشته باشید که خود واقعی بودن ، یه تمرینی است که باید در لحظه انجام بگیره. به این معنی نیست که یک خود ایده آل رو در نظر بگیرید و دنبال کنید.

خود واقعی بودن یعنی دقیقاً با همینی که در حال حاضر هستید، همراه باشید و آنچه در لحظه حس میکنید رو در آغوشتون بگیرید.

تجربه شما در زمینه اصالت و خود واقعی بودن چیه؟ آیا با افرادی در ارتباطید که باعث فیک بودنتون میشن؟ لطفاً تجربه ها و پیشنهادات خودتون رو در پایین با ما به اشتراک بگذارید.

منبع: lonerwolf.com/how-to-be-your-true-self/