انتقاد چیست؟ آیا از این هنر گمشده چیزی می دانید؟

آیا از هنر گمشده ی انتقاد خبری دارید؟

مردم، به طور متوسط، 20 دقیقه از روز را به مشاجره در مورد کارهایشان می پردازند زیرا آن ها نمی دانند که چگونه باید بازخورد هایشان را برای یکدیگر شرح دهند. هنگامی که هنر انتقاد و نقادی را درک کنید، در زمان خود برای متقاعد کردن مردم جهت استفاده از نظراتتان برای بهبود کار و به دست آورن نتایج بهتر، صرفه جویی خواهید کرد.

چند بار قبل از این که یک فیلم را ببینید، نظر مردم را در موردش جویا می شوید؟ امروزه و در عصر ما برای همه امکان پذیر است که نظرشان را در مورد چیزی تایپ کرده و آن را در اینترنت پست کنند. بر طبق این تعریف و در مورد فیلم هایی که منتشر می شوند، هر کسی می تواند با ارائه انتقاد ، یک متنقد فیلم و سینما باشد.

اما بسیاری از این افراد به طور آزادنه، فیلم های تازه منتشر شده را بدون هیچ گونه دلیل واقعی ای که از نقطه نظراتشان پشتیبانی کند، نقد می کنند. در اغلب موارد، مردم به جای ایجاد دیدگاه های مختلف و ارائه یک ساختار انتقادی به سمت فیلم، به مشاهده ی آن ها از دیگاه شخصی و احساسی مشغول می شوند. انتقاد یک هنر است اما هنری که در دریایی از عقاید شخصی گم شده است.

مقاله مرتبط: نقد فیلم یک نغمه تاریک

راجر ایبرت اولین منتقد فیلمی بود که برنده جایزه پولیتزرشد. جایزه پولیتزر برای نقد، یک جایزه معتبر است که از سال 1970 به منتقدانی تعلق می گیرد که نقد برجسته ای را به نمایش می گذارند. ایبرت به دلیل رویکرد انتقادی “نسبی، و نه غیر مطلق” به فیلمها، برنده ی این جایزه شد.

به عبارت دیگر، هنگامی که ایبرت یک فیلم را بررسی می کند، این کار را از نظر مخاطبان آینده و همچنین ارزش فیلم در کل، انجام می دهد.

آسیب نقادی و نظرات جانبدارانه

همه ی ما عقایدی داریم و می خواهیم آنها را بیان کنیم، اینترنت هم باعث می شود که افراد بیشتری بتوانند نظرات قوی خود را بیان کنند. بسیاری از آدم ها وجود دارند که از بقیه آگاه تر بوده و دارای اطلاعات بیشتری هستند، اما این به نفع عقاید آنها نیست و دلیل نمی شود که نظراتشان درست باشد. این هنوز هم یک انتقاد ذهنی است اگر به صورت حرفه ای و آموزش دیده انجام نشده باشد، بنابراین تعصب در اغلب موارد باعث می شود که نقد به یک چشم انداز محدود و یکنواخت منتهی شود. اگر به صورت حرفه ای آموزش ندیده باشید یا به عبارت ساده تر تحصیل کرده ی هنر نقادی نباشید، نقد شما هنوز هم چیزی ذهنی و وابسته به خودتان تلقی می شود، به همین دلیل تعصب در نقد نمودار شده و در اغلب موارد به یک چشم انداز محدود و منفرد منجر خواهد شد.

مقاله مرتبط: “نقدی بر جنبش کودکان ایندیگو، متریالیسم روحانی”

به همین دلیل است که نقادی جانبدارانه در مورد تمامی مسائلی که در زندگی مان با آن ها روبرو می شویم، آسیب های زیادی را به ما وارد می کند.

کژی و تعصب، در زندگی ما وجود دارد و سخت است که همیشه مانع از آن شویم. در تعریف عصب شناسی، مغز ظرفیت پردازش اطلاعات محدودی را داراست. این بدان معنی است که ما باور داریم علم مان از آن چه که در عمل نشان می دهیم بیشتر است و تمایل داریم تنها اطلاعاتی را که از اعتقاداتمان حمایت می کنند، در آغوش بگیریم و بنابراین “تعصب تثبیت شده” شکل می گیرد. چنین چیزی به بسیاری از ما اجازه می دهد تا، برای پشتیبانی از باورهایمان بدون در نظر گرفتن شواهد غیرقابل اعتماد، وارد حالت فرضیه و گمان شویم و یا به تکیه بر «واقعیتهای معمول» بپردازیم. این همان حالتی است که به خاطر آن، طرز فکر، ” نظر من درست بوده ولی نظر شما اشتباه است”، ایجاد می شود.

منبع: https://www.lifehack.org/646592/premium-the-lost-art-of-criticism?ref=category_section_post_top-time-savers-gainers