|

تکنولوژی و طبیعت انسان

تکنولوژی و طبیعت انسان

پیشرفت سریع تکنولوژی در قرن‌های اخیر، بسیاری از ما را دچار تضادها و سختی‌هایی کرده و سوالاتی در ما ایجاد کرده. این موضوع به حدی ذهن انسان‌ها را با خود درگیر کرده که فیلم‌های متعددی درباره‌ی ادامه‌ی این روند ساخته شده. و متون زیادی در ستایش یا نکوهش این فن‌آوری‌های مدرن نوشته شده.

در این مطلب می‌خواهیم نگاهی متفاوت به این موضوع داشته باشیم.

سال‌های زیادی‌ست که بسیاری هشدار می‌دهند که انسان در خدمت تکنولوژی قرار گرفته و صنعت را همچون غول بی شاخ و دمی می‌دانند که از جایی از جهنم آمده و می‌خواهد انسان را ببلعد.

نگارنده اما معتقد است که نه انسان در خدمت تکنولوژی است و نه تکنولوژی کاملا در خدمت بشریت است. بلکه تکنولوژی و صنعت فقط و فقط نمودی از هر آن چیزی‌ست که ما هستیم.

تکنولوژی چیزی جدا از «طبیعت» انسان نیست.

هر موجود زنده‌ای به نوعی بقای خودش را تضمین کرده. حشرات با تولید مثل زیاد و نیازهای کمشان نسلشان را تضمین می‌کنند. پرندگان مهاجر با پیدا کردن مناطق مناسب زندگیشان در فصل های مختلف، شیرها با قدرت بدنیشان تا حالا نسلشان را حفظ کردند و حتی در این بین جانورانی هستند که مصنوعاتی دارند مثل زنبور ها که کندو می‌سازند.

در این بین انسان قدرت بدنی کمی داشت و جسمش هم توانایی آداپته شدن با هر شرایطی را نداشت. پس با مصنوعاتش و با پیشرفت مغز و ذهنش بود که بقایش را تضمین کرد. این دقیقا طبیعت انسان بود.

مشکلات ناشی از پیشرفت تکنولوژی، درواقع آشکار شدن مشکلات درونی خود انسان ها است.

28176c4

حتما کسانی رو دیدید و میشناسید که وقتشون رو با تلگرام و اینستاگرام هدر میدن و به کارهای مفیدشون نمیرسن. یا حتی شاید خود شما هم یکی از این افراد باشید. حالا علت چیه؟ آیا اینترنت غول مخوفیه که از جهنم اومده؟ یا آیا یک عده نشستن نقشه کشیدن براتون که شما از کار و زندگی بیافتید؟

من با این تفکرات کاملا مخالفم. از دیدگاه من این ها باز کردن مشکلات از سرِ خودمان و انداختنش به گردن دیگران است. یک بار هم که شده خودمان مسئولیت کارمان را بپذیریم.

علت این وقت هدر دادن ها در شبکه‌های اجتماعی، تمایل ما به فرار از دست خودمان است. اینقدر در خودمان مشکلات تلنبار کرده‌ایم که نمیخواهیم به آن ها فکر کنیم. میترسیم اگر یک دقیقه با خودمان تنها باشیم یادمان بیاید. از خودمان میترسیم. برای همین پناه می‌آوریم به چت های بیهوده و جوک های بیمزه. تکنولوژی به شما توانایی زیادی می‌دهد که در جهتی که خودتان می‌خواهید بروید. و اگر خودتان می‌خواهید خودتان را نابود کنید با سرعت زیادی این اتفاق می‌افتد.

مثال دیگر این موضوع، سلاح های جنگی‌ست. اگر انسان ها خودشان جنگ طلب نبودند هیچ گاه نه جنگی رخ می‌داد و نه سلاحی ساخته می‌شد. و اتفاقا این موضوع مختص انسان هم نیست . کشتن همنوعان در بسیاری از جانوران اتفاق می‌افتد. فقط احتمالا آن ها به اندازه‌ی ما تواناییش را نداشتند که این فجایع را در این ابعاد به بار بیاورند.

فواید تکنولوژی، آشکار کننده‌ی زیبایی‌های درونی انسان ها است.

renewable-energy-technology

در مقابل این ها ، استفاده های بسیار مفید و زیبای تکنولوژی هم همگی نشانه‌ای از ذات انسان هستند. ساختن دست و پای مصنوعی برای بهتر کردن زندگی معلولان، تکنولوژی های انرژی‌های پاک، برای حفظ محیط زیست، استفاده‌های بسیار زیبای اینترنت در مرتبط کردن انسان ها در سراسر دنیا و ایجاد حس همدلی در آن ها ، همه و همه نشانه‌ی ذات زیبای انسان است.

حتما همه تان شنیده‌اید که در این موارد از مثال چاقوی جراحی استفاده می‌کنند و استفاده‌ی خوب و بد ممکن از آن را یادآور می‌شوند؛ اما من می‌خواهم این را اضافه کنم، که انسان ها هم دقیقا همینطورند.

درون ما انسان ها نه کاملا روز است و نه کاملا شب. نه همه چیز خشن است و نه همه چیز لطیف. و اصلا برای همین است که انسان تکنولوژی هایش را اینطور ساخت. چون ذاتش این گونه بود. و اگر از وضعیت موجود ناراضی هستیم، تنها راهمان اصلاح درونمان است . اگر انسان های کامل تری بشویم، از تکنولوژیمان هم درست استفاده خواهیم کرد.

نوشته‌های مشابه

17 دیدگاه

  1. با سلام و تشکر
    مطلب جالبی بود. هسته اصلی این مقاله, حداقل دو سه قرن اخیر مورد مناقشه و ایده پردازی بوده و با شرایطی مورد علاقه ام.
    انسان در فراز تلاش برای خروج از منظومه شمسی و کشف کهکشان ها, عده ای را وادار به تفکری فرازمینی می نماید که جهان به اندازه کره زمین, کوچک و حقیر نیست و از سویی عده ای در تلاشند که انسان را میان دو رنگ سیاه و سفید, محصور نمایند خوب یا بد؟ زشت یا زیبا؟ …
    انسان و بخصوص “ذهن” او که بارها در همین رسانه مورد بحث قرار گرفته, هم آشوبگر است و در صورت برنامه ریزی, خلاق و شگفت آور. فن آوری, عکس برگردانی از شکوه بی نظیر و زیبای ذهن است که فرصت تجلی یافته است…
    چه کسی آرزو دارد که بالای درختان یا درون غارها زندگی کند؟ و اگر تکنولوژی با ذهن کمال گرای انسان رشد یافته, چه کسی می تواند برای آن, محدوده ای تعریف نماید (که همین مقدار کافی است), جز ذهن زیبا و پاک ان یگانه بی همتا, که هیچ تصوری بر محدویت آن نیست…
    انسان در بهترین حالت می تواند خود را باز شناسی نموده و تکثیر نماید, تعریف خوب یا بد آن, دیگر قضاوت شخصی من است…

    1. قرار نیست کسی از احساسات دوری کنه.اتفاقا به نظر من پیروی از احساسات و ندای درونی بهتر از هر منطقی کار میکنه.میشه یجور دیگه این قضیه رو بیان کرد که با تعمق درون احساسات واقعیتون به منطقی سرشار دست پیدا میکنید

  2. سپاس.. مطلب بسیار مفیدی بود..این مفهوم خیلی جالبه که درونیات انسانها در فن آوری و صنعت و نحوه استفاده از آن منعکس میشه. و شاید در تایید این مطلب که غرب (به عنوان یک تفکر و سبک زندگی نه فقط موقعیت جغرافیایی ) که برونگراست بیشتر به صنعت و اختراعات و رفاه و سازندگی بیرونی تاکید داره و شرق که درونگراست بیشتر به رشد معنوی و درونی و دنیای نامرئی گرایش داره.

  3. بنظر من برای انسان ها تنها یک گناه متصوره و اون هم تنبلی هستش….بله تنبلی…اکثر ما انسان ها تنبل هستیم…و تنها عیبی که پیشرفت روز افزون تکنولوژی در رابطه با طبیعت انسان داره همین رشد تنبلی در اکثریت قریب به اتفاق مردمه….و الا هستن کسانی که با رشد تکنولوژی به رشد روحی و خودشناسی بیشتری دست پیدا میکنن و تکنولوژی برایشان به سکوی پرتابی مبدل شده است….

  4. با سلام . تمام آن چیزی که به عنوان صنعت وتکنولوژی از آن یاد می شود نعمت های خداوند است. تا زمانی که ما از آن برای رسیدن به هدف نهایی که انسان برای آن منظور خلق شده و بر روی این کره خاکی است استفاده شود بسیار خوب و باید شکر آن بجا آورده شود ولی زمانی که این اسباب مانع از رسیدن انسان به آن کمال انسانی شود دیگر ملعون و دست کشیدن از آن لازم است.

دیدگاهتان را بنویسید