شعر چاووشی اخوان

به‌سان رهنورداني که در افسانه‌ها گويند، گرفته کولبار زاد ره بر دوش، فشرده چوبدست خيزران در مشت، گهي پر گوي و گه خاموش، در آن مهگون فضاي خلوت افسانگيشان راه مي‌پويند                             [ما هم راه خود را مي‌کنيم آغاز.                      ***                                                     سه ره پيداست.  نوشته بر سر هر يک به سنگ اندر، حديثي که‌ش نمي‌خواني بر…